26. Dankbaar

Vandaag vieren we in veel christelijke gemeentes ‘dankdag’. Van oorsprong een moment om stil te staan bij het slagen van de oogst en God hiervoor te danken. 

Van huis uit heb ik geleerd dankbaar te moeten zijn. Dankbaar in alles. Er werd altijd geprobeerd naar het positieve van een situatie te kijken. Was ik gevallen, dan moest ik dankbaar zijn dat ik niks gebroken had. Toen onze hond dood ging, moest ik dankbaar zijn dat hij zo lang bij ons was geweest en dat ik zoveel plezier met hem heb gehad. Wanneer ik ziek was, moest ik dankbaar zijn dat ik niet zo ziek was dat ik naar het ziekenhuis moest. En ga zo maar door. Er was altijd wel een reden tot dankbaarheid te vinden. 

Het gevolg is dat ik ondanks alles heb geleerd om positief in het leven te staan. Hier ben ik mijn adoptie-ouders echt dankbaar voor. Ik weet uit ervaring dat het leven moeilijk kan zijn. Er gebeuren zoveel onrechtvaardige dingen. In mijn leven, net als in jouw leven, of dat van je buurman, familielid of vriend. Ik ben ervan overtuigd dat het zoeken naar dingen, situaties waar je dankbaar voor kan zijn je helpt om door te gaan met je leven, zonder moedeloos te worden. 

Vroeger was de oogst vast niet altijd goed gelukt, toch vierde men ook toen dankdag. Misschien dankte men God toen wel dat men een dak boven hun hoofd had, of waren ze dankbaar voor nieuw leven op de boerderij of in het gezin. Soms is het zoeken naar dingen waar je dankbaar voor kan zijn. In sommige fases van je leven kan je de dingen die goed gaan op slechts één hand tellen en dat is zwaar. Tegelijk zet mij dat altijd stil bij mijn afhankelijkheid van God. Dan kan ik dankbaar zijn voor de wetenschap dat Hij in mij leeft en mij elke dag weer moed geeft om verder te gaan. Hij is Degene die mij helpt met een dankbare blik de wereld in te kijken. 

Leven met een dankbaar hart kan moeilijk zijn, het leven kan ons soms zo onderuit schoppen. Geloof me, ik weet hoe dat voelt. Toch is het niet onmogelijk en wanneer het lukt zal het je tot zegen zijn. 

Paulus roept ons op in Filippenzen 4: 6 dat we over niets bezorgd moeten zijn, dat we alles aan God mogen vragen en dat dat vragen gepaard moet gaan met dankzegging. Dat is nog eens een uitdaging. Ik lees in een uitleg over dit vers dat Paulus hierin oproept om te bedenken hoe God Zijn zegen in jouw leven heeft laten zien. Waar zijn we dankbaar voor? Hoe heeft God Zijn trouw aan ons bewezen tijdens eerdere situaties? 

Wanneer we zoeken naar momenten waar we Gods aanwezigheid mochten ervaren kunnen we hiervoor onze dank uitspreken. Het helpt ons te herinneren hoe trouw God is. Altijd. In een hart dat gevuld is met dankbaarheid is ook minder ruimte voor zorgen en twijfel. Hoewel ik opgevoed ben met een dankbare levenshouding, moet ook ik regelmatig echt zoeken naar redenen tot dankbaarheid. 

In de aanloop naar deze dankdag hielp het me zo om uit mijn huidige situatie te stappen. Als gezin leven wij momenteel in een pittige tijd, soms is dat om moedeloos van te worden. Toen ik door kreeg dat het bijna dankdag was, greep ik die mogelijkheid vast om me te richten op de mooie dingen van het leven, zodat ik vandaag ook iets heb om echt dankbaar voor te zijn. Wanneer ik terugkijk op mijn leven ben ik ook echt dankbaar voor zoveel dingen. Ik zie in zoveel situaties Gods hand, Zijn aanwezigheid en Zijn zegen. Zijn oog rust op mij. 

In deze pittige periode ben ik zo dankbaar voor vriendschappen. Voor mijn vriendinnen die biddend en bemoedigend om mij heen staan. Ik ben dankbaar voor de zegen die voortvloeit uit deze blog. Toen ik hier in februari mee begon had ik niet verwacht dat ik over een paar weken op de radio mijn verhaal mag doen. Ik ben dankbaar dat God mijn gebroken leven herstelt en gebruikt. 

Vanavond, wanneer ik in de kerk zit en dankbaar ‘moet’ zijn, zullen deze dingen door mijn hoofd weerklinken. En zal ik God prijzen en aanbidden met een dankbaar hart. 

Leave a comment