Inmiddels wonen we alweer een dikke twee maanden in Heerde. Na onze veertig dagen van rust en in stilte visie ontvangen aan de voeten van de Heer begon er bij mij wel van alles te borrelen. Zo’n beginnende bron die voorzichtig wat water omhoog laat borrelen. Ik ontvang ideeën, aandachtspunten, beelden en dromen. Allemaal over ons dorp en deze streek. Regelmatig vroeg ik aan de Heer ‘Hoe dan? Waar ontmoet ik mensen die geïnteresseerd zijn om mee te bouwen? Hoe benader ik mensen en wakker ik het verlangen naar meer van U aan?’
Telkens was God duidelijk, Hij sprak zowel naar Rombout als naar mij ‘Ik breng ze naar jullie toe, Ik breng ze op jullie pad’. Wat een fijne geruststelling, al bleef de vraag ‘Hoe dan?’ dus staan.
Inmiddels hebben we hier antwoord op. God bracht inderdaad op een originele en creatieve manier mensen op ons pad waarvan ik geloof dat we samen mogen bouwen in Gods Koninkrijk.
Allereerst ontmoetten we enkele weken geleden in een kerk in Epe een stel dat we nog uit Zwolle kenden. Zij nodigden ons uit voor een gebedsavond bij hen thuis waar we samen baden voor Epe, Heerde en omliggende dorpen. Tijdens die avond ontving ik een beeld van God over deze streek. Ik zag in gedachten een groot stuk afgesloten terrein. Het terrein stond vol met rotzooi, oude meuk, verroeste spullen van misschien wel eeuwen oud. Ineens zag ik werkmannen en graafmachines aankomen die het terrein gingen opruimen. De grond werd omgeploegd en er moest diep gegraven worden om goede vruchtbare grond omhoog te krijgen. Terwijl het beeld zich ontvouwde vroeg ik God ‘Heer, wat wilt U hiermee zeggen?’. God legde uit dat het grote opruim- en ploegwerk in deze omgeving gedaan is. De gebeden die jarenlang door Zijn trouwe gehoorzame kinderen zijn uitgesproken zijn hierbij van onschatbare waarde gebleken. Nu is het tijd om door te pakken, om te zaaien want de oogst is nabij. De grond is vruchtbaar, Ik zal het zaaigoed doen opkomen en laten groeien. Zaai! En ik zag vervolgens het terrein met de rechte voren waar lichtgroene plukjes gras uit de zwarte grond omhoog kwamen.
Enkele zondagen later had God ons laten weten dat wij de kerkdienst in de grote Johanneskerk hier in Heerde mochten gaan bezoeken. Na de dienst kwamen wij tijdens het koffiemoment in gesprek met een ouder echtpaar. Ze hadden een prachtige getuigenis van wat God in hun levens had gedaan en we ervoeren ook bij hen de bewogenheid van God voor de mensen in dit dorp en de omgeving. Zij nodigden ons uit voor een interkerkelijke worship avond die op dinsdagavond ergens in het dorp zou plaatsvinden.
Eerlijk gezegd zag ik er een beetje tegenop. Ik vind het altijd wat lastig om in nieuwe groepen binnen te komen en contact te maken. Toch zei God me dat ik mocht gaan en dat ik me mocht richten op Hem. Het zou een avond worden waar Hij groot gemaakt zou worden. Het bekende ‘Focus je op Mij’ klonk duidelijk in mijn binnenste. Dat haalde de druk van die avond af en ik begon ernaar uit te zien.
Wat een bijzondere avond werd het! God werd inderdaad aanbeden en groot gemaakt door zang, muziek, getuigenissen en gebed. Er werd schuld beleden en vergeving ontvangen voor pijnlijke dingen uit het verleden. Ook ervoer ik de vrijheid en aanmoediging van God om mijn beeld van hierboven te delen. Om te getuigen over hoe God ons naar Heerde heeft geroepen en Zijn bovennatuurlijke leiding hierin. Ik mocht woorden van leven en bemoediging uitspreken over deze mensen en deze streek. Tijdens die avond hoorden we van nog een stel dat geroepen is door God om ook te verhuizen naar Heerde. Zij deelde een beeld dat enorm leek op het mijne en opnieuw sprak over het verlangen van God om de harten van mensen in Heerde door Zijn Geest te laten aanraken.
Aan het eind van de avond kwam de eigenares van het stuk land waar de aanbiddingsavond werd gehouden naar me toe. Ze vertelde dat dit prachtige weiland waar we op stonden bij hun huis hoorde. In dit weiland zijn nu voorzichtig korte frisgroene grassprietjes te zien die boven de donkere aarde uitsteken. De eigenares vertelde me dat toen zij daar kwamen te wonen dit weiland een braakliggend stuk land was. Ze hebben moeten schoonmaken, ploegen en met graafmachines wel twee meter diep moeten graven om goede grond naar boven te halen. Zij hebben het beeld dat ik in gedachten van God ontving, letterlijk voor hun ogen zien gebeuren.
Ik stond vol verbazing en verwondering te luisteren naar wat ze vertelde. Opnieuw realiseerde ik me Gods grootheid en creativiteit. Het is één en dezelfde Geest die met ongeveer hetzelfde beeld, maar toch op verschillende manieren spreekt. Het kan geen toeval zijn dat verschillende mensen hier in en om Heerde aangeraakt worden om te helpen bouwen aan Gods Koninkrijk. Het zou me niet moeten verbazen dat wanneer God een plan heeft, Hij dit op Zijn eigen manier duidelijk maakt en bevestigt. Hij weet dat ik die bemoediging nodig heb om mijn hoop en verwachting aan te wakkeren.
Terwijl ik die avond in de kring van aanbidders mijn verhaal en getuigenis deelde, ervoer ik een enorme liefde voor deze plek. Ik geniet al vanaf het allereerste moment dat we hier wonen van ons eigen stukje erf in en rondom de Aernt. Maar die avond ervoer ik zo duidelijk Gods liefde voor dit hele dorp. Hij heeft deze mensen stuk voor stuk lief. Of ze Hem nu kennen of niet. Of ze verlangen naar meer van de Geest of niet. Gods liefde is voor iedereen evenveel en onvoorwaardelijk tot in de oneindigheid. En ik geloof dat God deze plek aan het wakker schudden is. Er is nog zoveel meer te ontdekken, zoveel meer te leren en zoveel meer te ervaren van Gods Geest. Ik ben vol verwachting en kijk uit naar de prachtige dingen die we hier gaan meemaken.
2 Kronieken 7:14, Jesaja 43:18-19, 1 Korinte 12:4-6.
Het Boetje 