Afgelopen zaterdag mocht ik op een aanbiddings-event van His Voice Music, een profetische bediening binnen de aanbidding, dienen. Het was een dag waarbij aanbiddingsleiders en -teams en -schrijvers getraind en toegerust werden in hun rol als aanbidder en schrijver.
Mij was gevraagd om als profetische wachter betrokken te zijn bij dit event. Dit betekende dat ik ook vooraf al regelmatig de tijd heb genomen om in de geest te luisteren en te kijken naar wat God met dit event wil. Ik hou hiervan. Ik hou ervan om in Gods aanwezigheid te zijn en met Hem te kijken en te ontdekken wat Hij van plan is. Hoe Hij gaat bewegen en sowieso al aan het bewegen is. Ik hou ervan om me te richten op de Heer en van Hem te horen wat Hij belangrijk vindt.
Daarnaast houdt het profetische wachterschap ook in dat ik alert mag zijn op de geestelijke aanvallen die de vijand uitoefent. Zeker daar waar mensen in hun bediening getraind en toegerust worden, kun je verwachten dat de vijand zich ook zal gaan roeren. We moeten daar alert op zijn, zonder ons in een hoekje te laten drukken dat we dit soort events dan maar niet meer gaan organiseren. Integendeel. Daar waar we flinke tegenstand ervaren moeten we juist de hakken in het zand zetten en doorgaan met ons werk. Vaak is tegenstand juist een teken dat we met de goede dingen voor het koninkrijk bezig zijn. Want waarom zou de vijand ons tegen willen werken als ons werk geen impact zou hebben, what’s the use?!
Dus, afgelopen weken heb ik regelmatig tijd genomen om in alle rust bij de Heer te zitten en te vragen wat Hij met dit event wil. Hoe gaat dit event van betekenis zijn voor Gods koninkrijk? Hoe zal dit event tot zegen zijn voor hen die gaan komen. Terwijl ik die tijd nam, werd me al snel duidelijk dat het niet zozeer om dit ene event gaat, maar dat de aandacht mag gaan naar aanbidding an sich. Hoe zit het met de aanbidding in het algemeen in Nederland? Hoe denken wij christenen over aanbidding en hoe gaan we hiermee om in de kerken en op evenementen?
God liet me afgelopen weken zien hoe Hij het ziet. Én Hij liet me zien hoe Hij het wíl hebben. Beide waren confronterend en tegelijk liefdevol.
In de bijbel neemt lofprijzing en aanbidding een belangrijke plek in. God groot maken is belangrijk, zelfs noodzakelijk. Wij mensen zijn gemaakt tot eer van God. Wij zijn geschapen om God te aanbidden. God groot maken zet Gods kracht vrij. We lezen in de bijbel verschillende keren wat gejuich en gezang tot eer van God teweegbrengt. Lees maar over de inname van Jericho (Jozua 6). Ook koning Josafat behaalde de overwinning door zangers en mensen voor de Heer aan te stellen die ‘de heilige Majesteit prijzen zouden, terwijl zij voor de gewapende mannen uittrokken en zongen: Loof de HEERE, want Zijn goedertierenheid is voor eeuwig! Juist op de tijd dat zij met gejuich en lofzang begonnen, legde de HEERE hinderlagen tegen de Ammonieten, Moab en de bewoners van het Seïrgebergte die op Juda waren afgekomen, en zij werden verslagen’. Lees het hele verhaal maar in 2 Kronieken 20.
Ook Paulus en Silas zongen lofliederen in de gevangenis waardoor er een enorme kracht vrij kwam met als gevolg dat de gevangenisbewaarder en zijn gezin zich bekeerden tot God (Handelingen 16).
Door me op al deze gebeurtenissen te wijzen liet God me de kracht van aanbidding zien. De kracht die wij vergeten zijn en onderschatten. Het event van afgelopen zaterdag heette ‘The sound of the Levites’. De Levieten gingen het volk voor in muziek en gezang, in lofprijzing. Met die lofprijzing brachten ze het volk bij God, in Gods aanwezigheid. God loven en prijzen brengt je bij God, dicht bij Hem. Er ontstaat vrijheid om de kracht van Zijn aanwezigheid te ervaren. Maar, dit lukt niet op de manier waarop de aanbidding tegenwoordig in veel kerken plaatsvindt.
Ik hoorde de Heer spreken over de Levieten: ‘Het was altijd al de taak van de Levieten om hierin voorop te gaan. Om het volk te leiden in lofprijzing tot eer van Mijn naam. Die taak is niet veranderd, die zalving is niet minder groot of minder krachtig geworden. De Levieten zijn nog steeds onderdeel van Mijn volk. Hun taak is nog steeds om voorop te gaan en Mijn volk in aanbidding bij Mij te brengen’.
Door het offer van Jezus zijn wij als heidenen nu ook ingelijfd bij het volk van God. De stammenverdeling zoals in het Oude Testament is er niet meer. Dus je hoeft geen Leviet te zijn om te aanbidden. Toch zijn er nog steeds mensen die een speciale roep en bediening op hun leven hebben om anderen in aanbidding mee te nemen naar het hart van God. Zij die voorgaan in de lofprijzing en muziek om God groot te maken. Zij, die ons ‘gewone’ mensen door lofprijzing in de aanbidding dicht bij Gods hart brengen. God liet me afgelopen week zien dat aanbidding op de bijbelse, op de goddelijke manier, in geest en waarheid door de jaren heen geroofd is. De aandacht in de kerken richtte zich steeds meer naar wat de mensen wilden zien en ervaren. De aanbidding werd een gelikte show. Mooi op elkaar aansluitende liederen, zodat je in de juiste ‘sfeer’ kwam. We hebben voorrang gegeven aan wat we dachten dat de mensen wilden, waar de mens behoefte aan had. Maar zijn daarbij vergeten wat God wil.
God sprak en zei: ‘Ik wil de plek van lofprijzing herstellen. Omdat Ik weet wat goed voor jullie is. Jullie offers wil Ik niet, Ik wil jullie hart. Ik zit niet te wachten op een mooie show, hier in de hemel heb Ik voortdurend een mooie show van engelen die Mij aanbidden. Ik wil dat jullie je op Mij richten, bij Mij zijn, alle aandacht voor Mij. Want dat geeft leven, daarmee zegen jij jezelf met meer kracht, meer zalving, meer van Mij. Dat is wat Ik wil voor Mijn kinderen’.
Dit raakte me zo, God zegt dit niet omdat Hij er minder van wordt dat wij Hem niet meer in geest en waarheid aanbidden. God zegt dit vanuit Zijn liefde voor ons. Hij weet dat wij het nodig hebben. Wanneer we Hem weer op de heilige, goddelijke manier aanbidden, dan zullen genezingen, bevrijdingen al plaatsvinden tijdens de aanbidding. Dan hebben we geen ministry en bevrijdingsteams meer nodig. Dan daalt Gods kracht automatisch tijdens de aanbidding neer op de plek waar we zijn.
Ik geloof dat het tijd is dat we weer luisteren naar wat de Geest zegt over aanbidding, over welke liederen, over hoe we God groot mogen maken. Durven we onze vrees voor wat de mensen ervan vinden los te laten zodat we ons kunnen richten op God en vanuit ontzag Hem groot gaan maken. Durven we God weer de volledige regie te geven en Hem te volgen. Mee te bewegen met wat de Geest ons wil laten doen. Omdat we er simpelweg op vertrouwen dat Hij het beter weet?!
Terwijl ik mijn ogen sluit stel ik me de tempel voor. Ik hoor de Levieten vanaf de trappen bij de ingang van de tempel luid muziek maken en God loven. Ik hoor tamboerijnen en cimbalen. Ik hoor de sjofars de strijd én de overwinning aankondigen. Ik zie dat we de tempel al dansend binnen gaan. Dat plein op. Gewoon om God te ontmoeten en groot te maken! Weg met alle kaders en kijkende ogen die er wat van vinden. Alleen maar ons oog en hart op God gericht! Zodat Hij ons kan zegenen met Zijn kracht en nabijheid. Dat is de plek waar we compleet zijn, precies zoals Hij ons geschapen heeft.
Het Boetje 